سالی که گذشت،روزهایی بود که من آدم خوبه زندگیم نبودم.من اونی بودم که عصبی می‌شد و داد و قال می‌کرد،من اونی بودم که روی صداش کنترل نداشت،من اونی بودم که ضعیف بود و با هر تنش کوچکی می‌شکست،من اونی بودم که با خودش قهر می‌کرد و در رو روی خودش می‌بست،من اونی بودم که اعتصاب غذا می‌کرد و چند روز لب به چیزی نمی‌زد،من اونی بودم که دست از تلاش برداشت و گفت گور بابای همه چیز،من اونی بودم که آدم‌ها رو قضاوت کرد،من اونی بودم که تا صبح گریه کرد،من اونی بودم که ناشکری کرد،من اونی بودم که سردرگم بود،من اونی بودم که چشم‌هاش رو رو همه چیز بست و گاهی دیگه باز نکرد.

باید آدم بهتری شوم.