تمام تلاشم از صبح زود که از خواب بلند می‌شوم تا شب که به خواب می‌روم این است که خودم را بیشتر بشناسم،به خودم بیشتر کمک کنم تا حالم بهتر شود و خودم را از شر قرص‌ها رها کنم.

تلاش می‌کنم تا به اطرافیانم هم کمک کنم و به آنان که دوست‌شان دارم یادآوری کنم که عزیز من هستند.تلاش می‌کنم تا در آینده به آنچه دوست دارم،تبدیل شوم.

تلاش می‌کنم تا با زندگی کنار بیایم و هر طور که هست جهان را برای خودم به جای بهتری برای دوام آوردن تبدیل کنم.من تلاش می‌کنم تا کتاب‌های بهتری بخوانم،موسیقی‌های بهتری گوش کنم و برای هدفم در روز بجنگم.من نمی‌خواهم در دنیا جای کسی را بگیرم.من خوب می‌دانم که هر کس در دنیا جایگاه خودش را دارد و هیچ کس قرار نیست جایگاه مرا از من بدزد.من خوب می‌دانم که خدا خوب حواسش به من هست و نمی‌‍گذارد ناامید این جهان را ترک کنم.

من قلب زخمی دارم.حالم خوش نیست و شب‌ها خیلی خسته می‌شوم.اما هر روز صبح با امیدی تازه از خواب بلند می‌شوم تا شاید فقط یک درصد به آنچه که می‌خواهم نزدیک شوم.من انسانِ ناامید شدن نیستم.نمی‌توانم باشم.هر چند با قلبی شکسته اما فردا،دوباره از اول شروع خواهم کرد.

پ.ن:التماس دعا!