از وقتی که دکتر برام قرص تجویز کرده،خیلی حالم بهتره.آروم‌تر شدم.حس بهتری نسبت به زندگی پیدا کردم و رضایتم بیش‌تر شده.با آدمها راحت‌تر کنار میام و از دست‌شون دلگیر نمی‌شم.حس می‌کنم در جامعه پرروتر شدم و می‌تونم حرفم رو راحت بزنم.اوضاع به ظاهر برام بهتر شده.معاشرت‌ با آدمهای جدید به زندگیم اضافه شده و این برام خیلی دلپذیر و خوشاینده.فروردین و اردیبهشت نسبتاً خوبی رو پشت‌سر گذاشتم چون خدا مرحمت کرد و هوا رو به بهترین شکل ممکن برامون زیبا کرد.

تنها چیزی که الان کمی آزرده خاطرم می‌کنه،اینه که سرکار رفتن و دغدغه‌هایی که با خودش به همراه میاره باعث شده که نتونم روی خودم،اهدافم و برنامه‌هایی که داشتم خوب تمرکز بکنم و این من رو عصبی و نگران می‌کنه.به خود قول دادم که ددلاین برای خودم تنظیم کنم و آهسته آهسته به سمتش حرکت کنم.خرداد ونیمه اول تیر سخت و شلوغی دارم اما با توانایی که از خودم می‌شناسم می‌تونم به خوبی از پس همش بربیام.

خدایا شکرت:)